48. Daarom beta-onderwijs (context bepaalt betekenis)

Als iemand vraagt: “Wat is in vredesnaam het nut van al dat beta-onderwijs?” dan kunnen we voortaan rustig verwijzen naar het artikel Trump kan kolensector niet redden in Trouw van 10 januari j.l. Uit dit artikel blijkt dat Trump het verschil niet begrijpt tussen ‘regels die werknemers beschermen tegen gezondheidsrisico’s, met alle extra medische kosten die je in de nasleep krijgt’ en ‘… een overdaad aan regels die een last zijn voor de steenkolenindustrie’. Die regels zijn er om talloze redenen, waaronder niet die van die zielige arme werkgevers pesten met extra kosten. Deze Trump zei ooit ook dat hij de oplossing tegen klimaatopwarming had bedacht: voortaan met alle ramen dicht je haarlak opspuiten. En dan nog eentje, om het af te leren; “Er ligt sneeuw voor mijn raam, dat bewijst dat we helemaal niet aan klimaatopwarming lijden”, sterker nog: “Werd het klimaat maar warmer!”. Je wil toch zeker wel een leider des lands die zich laat informeren door deskundigen en voldoende gezond verstand plus ethisch besef heeft om beslissingen te nemen die meer om het lijf hebben dan de korte termijnbelangen van de hedendaagse fossiele energiesector? Een grapje is leuk, maar hij bedoelt het niet grappig. En dan wordt het een probleem, ook – of zelfs juist – voor onze kinderen.

Natuurlijk is niets moeilijker dan de toekomst voorspellen, helemaal als zoiets als het buitengewoon gecompliceerde klimaat daar ook nog een rol in speelt, maar daarom moeten wij, gezien de enorme wereldproblematiek die nu op ons af dendert, politici kiezen die begrijpen met wat voor kost ze hier te maken hebben en in staat zijn om het eigen ego en de korte termijnbelangen in perspectief te plaatsen met de langere termijn. Die politicus moet bereid zijn om verschillende invalshoeken te wegen, enigszins in staat zijn de natuurwetenschappelijke argumenten te begrijpen en mondig genoeg zijn om zich te verantwoorden naar zijn achterban indien zijn beslissing lijkt te draaien ten opzichte van de beloftes voorafgaand aan de formatie. Zijn uiteindelijke doel is immers niet veranderd, alleen de weg er naar toe, dat is toch uit te leggen?

Een politicus wil, volgens mij, de autoriteit hebben die hem als landsbestuurder toe komt. Moet hij dan niet ook, op zijn beurt, de autoriteit van de verschillende wetenschappelijke disciplines respecteren en meewegen in het hele verhaal? We willen toch zeker geen Nederlandse “trumpianen” in ons politiek bestel hebben?