Ben ik even blij dat ik sterfelijk ben, als de toekomst ons het eenzijdige dieet zal brengen van voedsel en drank dat hoofdzakelijk wordt gemaakt uit een paar graansoorten en suiker! Al is het natuurlijk wel heel fijn om ’s nachts niet meer gewekt te worden door bloedirritante muggen, er geen vliegen meer in mijn drankjes lazeren als ik op een hete zomermiddag op een terrasje achter een zwaar overgezoet drankje zit en ik geen ‘last’ meer heb van rondkruipende kriebelbeestjes als ik een keer bij hoge uitzondering in het gras kom te zitten. En dat we insecten moeten gaan eten als vleesvervanger zag ik toch al niet zitten, maar dat gevaar is ook geweken; die zijn dan allang op! De toekomst wordt een walhalla, zou je denken. Maar de dreiging van een insectocalyps – sectie wetenschap in Trouw van 28 april 2018, de Verdieping blz. 14 – doet mij iets anders geloven: van mondiaal te weinig voedsel voor iedereen tot kolossale migratieproblemen en erger.
Om dit doemscenario tegen te gaan moet er drastisch en op (inter-?) nationaal niveau ingegrepen gaan worden, wat weer betekent dat er breed draagvlak onder de bevolking vereist is. Anders worden de politici die snappen dat er ingegrepen moet worden niet ge- of herkozen. Maar dan zou bevolkingsbreed de overtuiging moeten heersen dat we fruit en groente nodig hebben, terwijl dat juist voedsel is waarvan massaal wordt geroepen dat het niet lekker (want niet zoet genoeg of zelfs bitter) danwel veel te duur is. Natuurlijk, als ik net een zak drop heb leeggegeten hoef ik ook geen fruit of groenten meer, dat is na die suikeroverkill niet meer te vreten. En als je gewend bent om meerdere keren per dag, te beginnen met het ontbijt, je smaak volledig op te heffen met al die zoete vloeistoffen en snaai, dan ga je niet relatief duur fruit eten, dat smaakt dan gewoon verkeerd. En eerlijk is eerlijk; een banaan die al bruin wordt is weliswaar zoeter en dus nog prima te eten, maar zeg nou zelf: het oog wil toch ook wat? En een zak drop bederft niet. Ik ben bang dat een te grote groep mensen niet overtuigd is van het belang van groente en fruit op het dagelijkse menu. Die zal maatregelen om juist die gewassen bij voorbeeld te sparen niet steunen (gaan ze toch niet kopen en eten). Hebben wij momenteel politici die zich hier hard voor durven te maken? En moeten scholen niet nog meer gaan inzetten op voorlichting en verstrekking van goed voedsel, zodat leerlingen die dat thuis niet meekrijgen toch leren dat er een keus is en wat de gevolgen zijn? Want als we pakweg tweederde van de bevolking z’n zin geven eten en drinken we in de toekomst alleen nog maar producten uit granen en suiker, nog afgezien van de wereldwijde gevolgen van dit eenzijdige dieet.
Dit gaat verder dan de individuele keuze van “de” consument. En is dit niet ook waarvoor we in de EU zitten?
