Maar dit was niet het enige leed dat ik bespeurde, dus wie een beetje teergevoelig is kan nu beter niet verder lezen. Er staat namelijk een mondiaal probleem achter de voordeur, dat ons leven gaat verwoesten. Dat probleem is de wet van de economie. Als ondernemingen met verlies draaien is dat vreselijk. Logisch, want dan moet je misschien mensen gaan ontslaan en dat wens je niemand toe. Maar welhaast nog erger is afnemende winst maken! Jarenlang is iedereen met een hartslag aangepraat dat dat het einde der tijden zal inluiden, wat er ook gebeurt: afnemende winst is een enorme red flag, een waarschuwing die ogenblikkelijk serieus moet worden genomen. Neem de boeren: gelijke productie houden is al een enorme dreiging, het niet mogen uitbreiden is de doodklap voor elke boer. Nederland heeft de heilige plicht om de hele wereld van etenswaren te voorzien, en daarbij moet geanticipeerd worden op een groei van de wereldbevolking; er wordt op ons gerekend! En dan de bouwbedrijven: ze mogen niet bouwen. Het artikel daarover op 22-8-’19, Stikstofvonnis kost bouw miljarden, was zo’n dieptreurig relaas dat ik direct al mijn spaargeld aan een willekeurig bouwbedrijf heb overgemaakt. Die arme jongens hebben de afgelopen tijd zo ongelooflijk veel kunnen en moeten bouwen dat je voor veel klussen niemand meer kon vinden en anders tegen het vijf- tot tienvoudige werd gerekend van wat je twee jaar geleden zou hebben betaald, omdat de markt dat toestond. Vraag en aanbod. Maar nu moeten ze weer een stukje terug en dat zijn ze verleerd, dat snapt toch iedereen! Net als bij de roker is “tien minuutjes even niet” direct de doodklap voor de business. Mark! Kom ons redden! Geef ons in godsnaam die giftig zure tabaksrook terug die overal, binnen en buiten, de lucht die we inademen verziekt. Geef ons als-je-blieft nog meer vliegtuigen, nog meer wegen, auto’s en stikstof om onze adem mee te benemen. Dat hebben we zo hard nodig, want wat moeten we anders inademen nu we wereldwijd de bomen, de longen van ons allen, aan het verwijderen zijn. Dan moeten we iets anders inademen, laat het dan maar roet wezen. Krijg je tenminste dodelijke ziektes van die jaren van je leven afhalen. Die laatste levensjaren zijn toch zo naar dat je met al die gezondheidsklachten, pijntjes en beperkingen allang niet meer oud wil worden. Gelukkig is er een branche die hier wel bij vaart: onze onvolprezen La Pharma. De vraag naar medicijnen zal exploderen, deels door de toenemende ziektes en deels voor alle bijwerkingen die die medicinale troep veroorzaakt. Het komt allemaal goed, als je maar onthoud: wed op La Pharma.
Alleen wel jammer dat je voor de studie medicijnen, waar we heel hard nog veel meer studenten voor nodig zullen gaan hebben, je een betaprofiel moet hebben. Wie gaat die vakken straks geven als het lerarentekort ook in het vo zo hoog oploopt dat niet alle scholen meer een een b-pakket kunnen faciliteren? Maar dat is een onbelangrijk detail, want daar heeft de volgende regering pas mee te maken. Die zoeken het straks maar lekker uit; na ons de zondvloed.
