‘Ik zeg maar zo: ik zeg maar niets! Ik ben niet gek, ik ben een fiets!’ Met de pepernoten alweer in het schap – wat toch altijd weer bloed irritant dat van een op zichzelf aardige traditie weer een melkkoe moet worden gemaakt – raak ik zowaar in de dichtmodus. Dat is me nog nooit …
Vergelijk eens de uitspraak: “Als u iets uitlegt denkt u altijd dat wij alles snappen wat u zegt maar niemand volgt er ook maar iets van” met “Ik ben een jaar niet op school geweest en daarom heb ik de hele derde klas geen natuurkunde gehad, dus weet ik niet wat u met sommige begrippen …
Als ik zou zeggen: ik heb een kas nodig en daarin ga ik links cactussen kweken en rechts waterlelies dan verklaart iedereen mij, terecht!, voor gek; daar heb je twee kassen voor nodig want de twee plantensoorten vereisen omgevingen die elkaar uitsluiten. Dat doe je niet in een ruimte. In het onderwijs proberen we dat …
Toen mijn kinderen nog op de basisschool zaten kreeg ik voortdurend verzoeken om de helpende hand te bieden bij de dagelijkse rompslomp. Welke ouder wilde komen helpen om het speelgoed een goede wasbeurt te geven? Wie wilde even een dag of twee de muren komen verven want dat was al dertig jaar niet meer gebeurd? …